YÜKSEKLİK : 3070m

BÖLGE : Antalya/Elmalı

TARİH : 19-20 Mart 2022

ROTA : Klasik

LİDER : Murat Ali Koç

TEKNİK MALZEME : Kazma, Krampon, Kask, Emniyet kemeri, Perlon, Karabina

KAMP MALZEMELERİ : Çadır, Uyku tulumu, Mat, Termos, Ocak, Kartuş, Mutfak gereçleri, Kafa feneri

KİŞİSEL MALZEMELER : Gözlük, Bere, Eldiven ve Mitten, Baton, Krem

HAVA DURUMU : -20/-30c Rüzgarlı

---

18 Mart Cuma

Saat 22:00 da Bakırköy incirliden hareket eden kulüp aracıyla yola çıktık, yolculuğun büyük bir kısmı kar yağışı, buzlanma gibi olumsuz koşullarda geçti.

19 Mart Cumartesi

Sabah saat 9 gibi Elmalı da bir mekanda kahvaltımızı yaptık, son market ihtiyacımızı karşılayıp Küçüksöyle köyüne doğru yola koyulduk.

Traktörler bizi dağ evinin 2km yakınına kadar bıraktı, kamp yüküyle yumuşak kar üzerinde yaklaşık 1,5 saat yürümeyle dağ evine ulaştık.

Tuncay ve ben çadırda kalmayı planladığımız için vakit kaybetmeden dağ evinin yakınında bir düzlüğe çadırımızı kurup bir şeyler atıştırdık. Aşırı rüzgarda çadır kurmanın zorluğunu gösterecek bir video çekebilseydik keşke 🙂 Gece sıcaklık -20/-25c seviyelerinde ve rüzgarlıydı, rüzgarın çadırı dövme sesinden başka gayet rahat geceledik.

Daha önce defalarca gelenler Kızlar Sivrisinin ilk defa bu kadar soğuk ve rüzgarlı olduğunu söyledi. Soğuk hava koşulları daha fazla enerji harcamamıza sebep olsa da, zemindeki karı sertleştirdiği için bir bakıma da tırmanışta avantajımıza oldu. Hava koşullarının çok sert olmasından dolayı güneşin motivasyonunu 1 saat daha erken görebilmek için Faaliyet Liderimiz tarafından gece saat 03:00 olan hareket saatimiz 04:00 olarak değiştirildi.

Gece saat 03:00 da uyandık, uyku tulumunun dışında kalan her şey donmuştu. Çadırın bagaj alanında çay demleyip proteinli bir şeyler atıştırdıktan sonra zirve çantalarımızı hazırlayıp teknik malzemelerimizi kuşandık. Saat tam 04:00 da dağ evinden ayrılıp tırmanışa başladık. Hava soğuk ve hafif rüzgarlıydı yükseldikçe rüzgar ve soğuk etkisini artırdı. Kısa molalarla gün doğumunda kulvarın başlangıcına ulaştık. Yüzde 40 dan /70 ‘e varan eğimde kazma krampon kullanarak yükselmeye devam ettik. Kulvarın ortasından itibaren rüzgarın etkisiyle sulanan gözlerim donmaya başladı, eldivenle bir şekilde gözümü açıyordum ancak sırta ulaşmaya yakın kan şekerimin aşırı düşmesi ve zirve çantama koyduğum zannettiğim hiç bir yiyeceğin olmayışı bana çok büyük gol oldu. Zirveye çok yakındım ancak iniş yolunda sıfır enerjiyle düşme riskim vardı ( geçen hafta baba olacağımı öğrendim ) ve çok zor da olsa dönüş kararı aldım. Dağ orada aynı yerinde duruyor, tekrar geleceğim, deneyim kazanmış olduk diyelim 🙂 Dönüşte Tuncay’ la karşılaştım ellerinin aşırı üşüdüğünü söyleyip bana katıldı. Yaklaşık 2 saatte dağ evine ulaştık. Zirveyi gören arkadaşlarımızın mutluluğuna ortak olduk.

Zorlu geçen kış tırmanışında; Murat Ali Koç hocama, Selim Tekelek ve Mevlüt Ayana’ ya Liderlik, destek ve tecrübelerinden ötürü çok teşekkür ederim. Faaliyete katılan tüm Asyadağcılık sporcularını tebrik ederim.